Date life

Hoii,

Na alle ellende met mijn ex besloot ik te gaan proberen met daten. Hier en daar was ik een gesprek begonnen. Maar de juiste zat er elke keer niet tussen. Totdat ik op een dag een best wel leuk berichtje binnen kreeg. Ik besloot erop in te gaan en dat liep uit op een leuk gesprek. Ik had alleen niet gedacht dat dit van korte duur zou zijn...

We hadden het over het dagelijks leven en wat ons bezig hield. Na 1 dag wisselden we nummers uit, hij was namelijk benieuwd wat voor dingen ik knutselde in mijn bullet journal. Dus vanaf dat moment waren we aan het appen. Niet heel intensief, maar gewoon wanneer het ons uitkwam. En dat vond ik al meer dan zat. Ik hou er niet van om constant met mijn telefoon in de weer te zijn. Ik vond het best wel leuk om weer eens gezellig contact met iemand te hebben. 

Na een week geappt te hebben vroeg ik om een keer af te spreken. Ik vond het contact fijn en was benieuwd hoe dat in het echt zou zijn. Normaal zou ik niet zo heel snel iets afspreken maar ik vond dat dit anders was. We hadden al snel een datum. We hadden een week later iets afgesproken.

De dagen daarna appten we nog steeds. Alleen toen het weekend eraan kwam was dat wat minder. Ik had nogal een druk weekend vanwege mijn verjaardag. (Daar komt ook nog een heel verslag over binnenkort, dus hou het in de gaten.) Dus omdat ik het best wel druk had appte ik ook wat minder. Ik wilde mijn tijd aan familie besteden, want die kwamen speciaal voor mij. 

Na het weekend moest ik weer aan het werk. Ik moest ook nog beetje bijkomen van het weekend, want het was best druk. Er werd nog wel gevraagd hoe en wat voor de afspraak. Dus daar had ik wel op geantwoord. Maar toen de dag aanbrak had hij afgezegd met de reden dat ik de laatste dagen niet veel van me liet horen. Ik had uitgelegd dat ik het best wel druk had en dat ik er verder wel naar uitkeek om af te spreken. En dat ik dit best jammer vond. Ook bood ik mijn excuses aan voor mijn afwezigheid. Maar ja ik hoopte wel een beetje op begrip.

Ik heb wel van mijn vorige relatie geleerd om het contact te beperken. Ik wil niet de hele dag aan mijn telefoon vast zitten om elke keer berichten te gaan beantwoorden. Dit was nu echter niet het geval, maar ik had al wel aangegeven dat het kwam door het drukke weekend en dat ik jarig was. Hij had me ook niet eens gefeliciteerd. Ik maakte daar geen punt van want ja het is nog steeds een onbekend persoon en daar verwacht ik sowieso niet teveel van.

Dus ergens vind ik het wel onzin dat hij dat als reden gaf om af te zeggen. Dat had ik ook bijna gezegd en ik wilde ook zeggen dat ik het niet vond kunnen dat hij mij niet had gefeliciteerd, terwijl die wist dat ik jarig was. Dus dat was ook al een minpunt. Maar ik wilde er geen punt van maken, want ik wachtte af tot we zouden afspreken. Als dat gewoon leuk zou zijn dan was ik dat zo weer vergeten. Maar het heeft niet zo mogen zijn. 

Het maakt me eigenlijk niet zoveel uit. Als iemand al moeilijk doet om een beetje minder contact dan geen idee hoe dat in de toekomst zou gaan. Ik bedoel straks ga ik weer naar school en heb ik nog minder tijd. Dus ergens is het maar beter ook dat het niks meer is geworden. Het heeft dan maar zo moeten zijn. Er zwemmen nog meer vissen in de zee. En focussen op school is belangrijker dan bezig zijn met anderen. Zorgt alleen maar voor meer hoofdpijn. Maar wie weet komt ooit de juiste persoon op het juiste moment. Ik blijf nog steeds geloven.

Ik heb er voor gekozen om voorlopig niet meer op zoek te gaan. Als het komt dan komt het. Als ik er de tijd voor had was ik misschien nog steeds aan het zoeken. Maar voor nu is het goed zo. Ik ga me focussen op mijn studie en ik zie wel wat er gebeurt in de toekomst. Hartelijk dank weer voor het lezen en wie weet zie ik je de volgende keer weer.

Liefs, Allisha